چرا در غفلتی؟!

...ای عزیز! ببین مولا در دعای "کمیل" در مناجات با خدای تعالی چه عرض می کند:"انت تعلم ضعفی عن قلیل من بلاء الدنیا و عقوباتها" تا آنکه بگوید:"و هذا ما لا تقوم له السموات و الارض" این چه عذابی است که آسمان ها و زمین طاقت آن را ندارند و برای تو تهیه شده و باز تنبه نداری و روز به روز به نسیان، غفلت و خوابت افزوده می شود. هان، ای دل غافل! از خواب برخیز و مهیای سفر آخرت شو "فقد نودی فیکم بالرحیل". صدای رحیل و بانگ کوچ بلند است. عمال حضرت عزرائیل در کارند و تو را در هر آن به سوی عالم آخرت سوق می دهند و باز غافل و نادانی.

 

سید روح الله موسوی خمینی، شرح چهل حدیث، ص176-177

کوچه بن بست!

هرچه میخواهی در این دنیا زندگی بکن، اما آخرش مرگ است. آقا! از این کوچه نرو! بن بست است. این خیره سر میرود. تاریک هم هست، پیشانی اش می خوره به دیوار! این دنیا هم کوچه بن بست است. آخرش پیشانیمان می خورد به سنگ لحد، آن وقت تازه پشیمان می شویم. می گوییم خدایا! ما را به دنیا بازگردان، ما اشتباه می کردیم، دیگر عمل صالح انجام می دهیم. خطاب می رسد:"کلا؛ ساکت شو! تو برگردی به دنبا همان آدم اولی هستی! تو خوب بشو نیستی". می گویی من را برگردان به دنیا آدم خوبی بشوم؟!{می گویند} این همه جنازه بردی، دوستانت را بردی دفن کردی، میخواستی خیال کنی که خودت مرده ای. بسم الله! جنازه را که بردی دفن کنی، فکر کن خودت هستی و دوباره زنده شدی، آمده ای به دنیا. آیا اعمالمان را خوب می کنیم؟!

از سخنان آیت الله مجتهدی تهرانی(هر قدر هم که زندگی کنی آخرش می میری)

دوری از تکبر

مردی از روی تحقیر به سلمان گفت:"تو کیستی؟" سلمان گفت:"آغاز من و تو نطفه ای است پلید و آخر من و تو مرداری است گندیده و چون روز قیامت شود و ترازوها نهاده شود، هرکه ترازویش سنگین باشد، کریم و بزرگوار است و هر که ترازویش سبک باشد لئیم و پست خواهد بود."

علی مشکینی، درس هایی از اخلاق، ترجمه علی رضا فیض، قم،الهادی، 13676، ص245

پدرم گمشده

مرحوم حاج اسماعیل دولابی (ره) می فرماید:"ما مثل بچه ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می کنند. بچه جلب ویترین مغازه ها می شود و دست پدر را رها می کند و در بازار گم می شود و وقتی متوجه می شود که دیگر پدر را نمی بیند، گمان می کند که پدرش گم شده است، در حالی که در واقع خودش گم شده است. انبیا و اولیاء پدران خلقند و دست خلایق را می گیرند تا آن ها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلایق جلب متاع های دنیا شده اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده اند. امام زمان (عج) گم و غایب نشده است، ما گم و محجوب گشته ایم.

هزار و یک کلمه، ج1، ص53