نمازی که انسان را به معراج می برد، انسان را ترقی می دهد، نماز با حضور قلب است. اگر می خواهید در نماز حضور قلب داشته باشید، به این توصیه گوش کنید:"هر وقت می خواهید نماز بخوانید، خیال کنید که این نماز، آخرین نماز شماست". در حدیث هم آمده که امام چهارم، حضرت سجاد(ع)، هرگاه مشغول نماز می شدند، نمازشان "صلاه مودع" بود، یعنی نماز وداع به جای می آوردند. طوری نماز می خواندند که گویی این آخرین نمازشان است.
از سخنان آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)
هرچه میخواهی در این دنیا زندگی بکن، اما آخرش مرگ است. آقا! از این کوچه نرو! بن بست است. این خیره سر میرود. تاریک هم هست، پیشانی اش می خوره به دیوار! این دنیا هم کوچه بن بست است. آخرش پیشانیمان می خورد به سنگ لحد، آن وقت تازه پشیمان می شویم. می گوییم خدایا! ما را به دنیا بازگردان، ما اشتباه می کردیم، دیگر عمل صالح انجام می دهیم. خطاب می رسد:"کلا؛ ساکت شو! تو برگردی به دنبا همان آدم اولی هستی! تو خوب بشو نیستی". می گویی من را برگردان به دنیا آدم خوبی بشوم؟!{می گویند} این همه جنازه بردی، دوستانت را بردی دفن کردی، میخواستی خیال کنی که خودت مرده ای. بسم الله! جنازه را که بردی دفن کنی، فکر کن خودت هستی و دوباره زنده شدی، آمده ای به دنیا. آیا اعمالمان را خوب می کنیم؟!
از سخنان آیت الله مجتهدی تهرانی(هر قدر هم که زندگی کنی آخرش می میری)
پیامبر خدا(ص) فرمودند: خداوند چهار چیز را در چهار چیز قرار داده است:
اول: برکت علم را در تعظیم استاد قرار داده است. شاگرد باید استادش را تعظیم کند و به او احترام بگذارد... من هر شب برای آشیخ مرتضی زاهد(ره) یک سوره قرآن می خوانم این ها در برکت علم تاثیر دارد.
دوم: بقای ایمان در تعظیم خداست؛ اگر خدا را بزرگ بشماری، ایمانت باقی می ماند. خواندن نمار در اول وقت تعظیم الله است.
سوم: اگر کسی می خواهد در دنیا شاد باشد و دست به هرچه می زند طلا بشود، می بایست به پدر و مادرش نیکی کند.
چهارم: اگر می خواهی که از آتش دوزخ رهایی یابی، مردم را از خود نرنجان و آن ها را اذیت نکن.
از فرموده های آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)
گفتم که به پیری رسم و توبه مردانه کنم انقدر جوان مرد و یکی پیر نشد
...آخه شیطون ما را گول میزنه میگه،: تو حالا حالاها زنده ای؛ تو سنی نداری؛ جدت نود سال عمر کرد؛ حالا بعدا توبه کن! تو از این آدما نباش که به واسطه ی آرزوی دراز، توبه را به تاخیر بندازی، همین الان بگو، خدایا غلط کردم... و توبه کن.
فرازی از فرموده های آیت الله مجتهدی تهرانی
