ادب در زندگی را زینت هر عملی قرار دهید...از همسرتان تشکر کنید. هرچند غذایی که پخته شور یا بد شده باشد. وقتی از غذا ابراز رضایت می کنید، همسرتان خوشحال می شود و این باعث رشد و پیشرفت معنوی شما می گردد. یک بار من در جوانی در خانه با خانواده بد اخلاقی کردم، در عالم معنا به من گفتند:"بیست سال ناله های تو بی اثر شد."
محمدجواد نورمحمدی، ناگفته های عارفان، دفتر سوم، قم، آفتاب خوبان، 1379، سفارش اخلاقی حضرت آیت الله سعادت پرور(رضوان الله تعالی علیه)
عزیز، از خواب گران برخیز و این امراض گوناگون را با قرآن و حدیث علاج کن و دست تمسک به حبل الله متین الهی و دامن اولیای خدا زن! پیغمبر خدا(ص) این دو نعمت بزرگ را برای ما گذاشت که به واسطه ی تمسک به آن ها از این گودال ظلمانی طبیعت خود را نجات دهیم و از این زنجیر ها و غل ها خلاصی پیدا کنیم و به سیره ی انبیا و اولیا متصف شویم. خدا نکند انسان پیش از آنکه خود را بسازد جامعه به او رو آورد و در میان مردم نفوذ شخصیتی پیدا کند، که خود را می بازد و گم می کند.
سید روح الله موسوی خمینی، شرج حدیث جنود عقل و جهل، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ص343
پایگاه فرهنگی حججی ها نوزدهم رمضان سالروز ضربت خوردن حضرت علی (ع) و همچنین چهاردهم خرداد سالروز رحلت جانگداز بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) را تسلیت عرض می کند.
روزی مرحوم کاشف الغظا، یکی از مراجع بزرگ تقلید، پس از پایان درس فرمودند:"من دختری دارم که وقت ازدواجش فرا رسیده است، اگر یک فرد متدین و اخلاقی باشد من او را به دامادی می پذیرم و دخترم را به همسری او در می آورم." در این میان، یکی از حضار از جای خود برخواست و پس از لحظه ای، بدون اینکه سخنی بگوید، نشست. پس از اتمام جلسه، مرحوم کاشف الغطا او را به منزلشان دعوت کردند. معلوم شد یکی از شاگردان فاضل، متدین و خوش اخلاق خود اوست. بنابراین، بدون اینکه نیاز به تحقیق بیشتری درباره ی او داشته باشد، درباره ی امکانات مالی اش از او پرسیدند. طلبه جوان در پاسخ گفت:"چیزی ندارم." مرحوم کاشف الغطا فرمودند:"مانعی ندارد، این منزل ما یک اتاق خالی دارد که فعلا به آن نیازی نداریم و شما می توانید در آن زندگی کنید." سپس در همتن شب، مقدمات عروسی و ازدواج را فراهم کرد و دخترشان را به رسم آن روزگار عروس کردند. داماد کسی نبود جز مرحوم حاج شیخ محمدتقی مسجدشاهی اصفهانی که بعد ها یکی از مراجع بزرگ تقلید شد.
احمدحسین شریفی، آیین زندگی(اخلاق کاربردی)، قم، معارف، 1384، ص177
پسرم، هیچ گاه در خدمت به خلق الله خود را طلبکار مدان که آنان، به حق، منت بر ما دارند، که وسیله خدمت به او جل و علا هستند و در خدمت به آنان دنبال کسب شهرت و محبوبیت مباش که این خود حیله شیطان است که ما را در کام خود فرو برد و در خدمت به بندگان خدا آن چه برای آنان پر نفع تر است انتخاب کن، نه آنچه برای خود یا دوستان خود، که این علامت صدق به پیشگاه مقدس او جل و اعلاست.
سید روح الله موسوی خمینی، سرالصلاه تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، 1388، مقدمه، ص30
