نمازجمعه قلب فرهنگی هر شهر است

کالای ایرانی

بنده به مسائل معیشت مردم خیلی فکر میکنم، خیلی دغدغه‌مندم نسبت به مسئله‌ی معیشت مردم امّا هرچه فکر میکنم، هرچه با کارشناس‌ها و آدمهای وارد و مطّلع مشورت میکنم، میبینم جز این راهی وجود ندارد که ما قاطعاً تکیه کنیم به مسائل داخلی. اینکه تجّار خارجی بیایند و بروند و هیچ آبی هم از اینها گرم نشود -که تا حالا [هم‌] نشده- [چه فایده دارد]؟ الان حدود یک‌سال است مدام می‌آیند و میروند؛ کاری هم نکرده‌اند. اگر هم بخواهند کاری کنند، تصرّف بازار ایران است که درست به ضرر ما است. فایده‌ی آمد و رفت این هیئتها باید سرمایه‌گذاری باشد، باید ایجاد تولید باشد، باید در جاهایی که احتیاج داریم به فنّاوری جدید، [آوردن‌] فنّاوری جدید باشد؛ اینها باید باشد؛ اینها نیست یا کم است. این چیزها را بایستی مسئولین محترم رعایت کنند، دنبال کنند. اینکه ما گفتیم اقدام و عمل، البتّه حالا مشغولند، باید ان‌شاءالله نتیجه‌ی کار محسوس بشود، ملموس بشود که مردم حس کنند، لمس کنند؛ راه این است.

مقام معظم رهبری۱۳۹۵/۰۵/۱۱

---

کسانی که مصرف‌کننده هستند – که همه‌ی ملّت ما در واقع مصرف‌کننده‌اند – محصولات داخلی را مصرف کنند که من روی این بارها و بارها تکیه کردم و امروز هم عرض میکنم و تکیه میکنم. ‌همه سعی بکنند محصولات داخلی را مصرف بکنند، کارگر ایرانی را حمایت بکنند، کارگاه تولیدی داخلی را با مصرف کردن [محصول] آن رونق بدهند.

مقام معظم رهبری ۱۳۹۴/۰۱/۰۱

بازخوانی بیانات مقام معظم رهبری در مورد مذاکرات

ما برای این چادر داریم می رویم

رگ هایش پاره پاره شده بود و خونریزی شدیدی داشت. وقتی دکتر این مجروح را دید به من گفت:"بیارش داخل اتاق عمل...". دکتر اشاره کرد که چادرم را در بیاورم تا راحت تر بتوانم مجروح را جا به جا کنم. مجروح به سختی گوشه ی چادرم را گرفت و بریده بریده و به سختی گفت:" من دارم می روم تا تو چادرت را در نیاوری؛ ما برای این چادر داریم می رویم." چادرم در مشتش بود که شهید شد.

راوی: خانم موسوی، از پرستاران زمان جنگ

درد دلی با جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی

رسالت علمی و عملی حوزه علمیه اقتضا می‌کند، آستین همت بالا بزنند و طرحی نو در اندازند و از مظلومیت اسلام عزیز بکاهند؛ این وضعیت فرهنگی، شایسته و زیبنده اسلام نیست و صد البته قابل تغییر است.

«ازدواج سفید، پدیده دختران خیابان انقلاب، بالا رفتن مصرف مشروبات الکلی، افزایش وحشتناک آمار طلاق و سن ازدواج» و ...

اینها پدیده‌هایی است که اخبارش را کم و بیش از رسانه ها می خوانیم و می شنویم و شاید هم بی تفاوت از کنارش می گذریم! قطعا تحلیل این پدیده ها نیازمند کار تخصصی کارشناسی و تشکیل تیم پژوهشی متشکل از دانش های گوناگون است. اما فارغ از تحلیل جامعه شناختی این موضوع، باید ببینیم آیا ما هم نسبت به این مسائل وظیفه ای داریم یا خیر؟ به بیان روشن تر آیا تمام مشکل، متوجه کسانی است که این رفتارها را انجام می دهند یا ما هم در طول این سال ها، سستی ها و کم کاری هایی داشته ایم که وضعیت کنونی پدید آمده است؟

برای پاسخ به سوال بالا، ابتدا باید مقدمه ای کلامی بگوییم و آن هم بیان یکی از اعتقادات شیعی است. ما همواره در مباحث اعتقادی مان می گوییم اگر اسلام به درستی تبیین شود، مردم از آن پیروی می کنند. هم چنان که امام رضا علیه السلام می فرماید: «الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعونا. مردم اگر زیبایی های سخن ما ( اهل بیت) را درک کنند، از ما پیروی می کنند.» (1) بر طبق این حدیث شریف، آن چه به دوش عالمان شیعه گذاشته شده، صرفا تبیین و تبلیغ سخنان اهل بیت است که اگر به درستی صورت گیرد، نتیجه مطلوب - هدایت مردم - را در پی خواهد داشت.

اما چه شده است که وقتی به جامعه نگاه می کنیم، می بینیم چالش ها و تهدیدها، فزاینده شده اند؟ چرا یک دختر جوان، باید به نشانه اعتراض به یک تکلیف اسلامی، روسری بر سر دست بگیرد و در خیابان بایستد؟ چرا در برخی دانشگاه ها به جای سوالات معمول فقهی و اخلاقی و اشتیاق به فهم دینی، با سوالات و چالش ها و شبهه سازی های مواجه می شویم؟ چرا بیشتر پرسش های فضای شبه علمی، اصل و اساس دین و خدا و نبوت را نشانه می گیرد؟ چرا طبق آمارهای رسمی، دانشجویان نمازگزار، کاهش چشم گیر داشته اند و تشکیک نسبت به اعتقادات دینی، یکی از بخش های همیشگی محافل دانشجویی است؟ چرا ازدواج سفید در میان بخشی از جوانان اساسا قبیح به حساب نمی آید و روابط خارج از چارچوب خانواده، قبح سابق را ندارد؟

ممکن است کسی در مقام اشکال بگوید «دین گریزی» اختصاصی به ایران ندارد. بلکه به طور کلی مدرنیسم، تقدس دینی را کم رنگ کرده و طوفان عقلانیت سکولار، درخت تقدس دین را متلاشی ساخته است. بنابراین اگر بخواهیم از این رویداد نتیجه بگیریم که کم کاری فرهنگی داشته ایم، منطقی به نظر نمی رسد؟!

نویسنده ضمن هم دلی فی الجمله با تحلیل فوق، معتقد است نمی توان همه بار را به گردن مدرنیسم انداخت. چرا که به هر حال ما در طول این سال‌ها سخت افزارهایی نظیر تریبون، بودجه، نیروی انسانی و امکانات و از نظر نرم افزاری هم، قرآن و سنت را در اختیار داشته ایم که معتقدیم صرفا نیاز به بیان دارند و پس از تبیین، راه خود را باز می کنند و مخاطب را شیفته خود می سازند. بنابراین، وقتی معتقدیم صِرفِ تبیین اسلام، باعث تبلیغ این دین شریف و گرایش مردم به سوی آن می شود، حتما کم کاری کرده ایم که امروز بخشی از جوانان از آن اعراض می کنند.

لازم است به صراحت بگویم که نویسنده نه قصد سیاه نمایی دارد و نه اساسا این کار را مفید و اخلاقی می داند بلکه تمام همّ و غمّش، بیان کردن این مساله است که در کنار همه دستاورد ها و نتایج که انصافا انکارناپذیر هم است، نباید کاستی ها و نواقص جدی کارمان را انکار و یا نقش خودمان را در بروز این پدیده ها فراموش کنیم؛ به خصوص آن که خود را متولیان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی می دانیم!

بنابراین رسالت علمی و عملی حوزه های علمیه اقتضاء می کند آستین همت بالا بزنند و طرحی نو در اندازند و از مظلومیت اسلام شریف و عزیز، بکاهند. این وضعیت فرهنگی، شایسته و زیبنده ی اسلام نیست و صد البته قابل تغییر است ان شاء الله./۸۴۱/ز۵۰۴/س

منبع

(1): میزان الحکمة، ج 8، ح 13797.

علی بهاری، نویسنده حوزوی

توصیه آیت الله مشکینی به دقت در خواندن نماز

توصیه آیت الله مشکینی به دقت در خواندن نماز

دانلود

به فکر باشید!

شما در این چندروزی که به ماه مبارک زمضان مانده به فکر باشید؛ خود را اصلاج کرده، توجه به حق تعالی پیدا کنید؛ از کردار و رفتار ناشایسته خود استغفار کنید، اگر خدای نخواسته گناهی مرتکب شده اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان توبه کنید.

سید روح الله موسوی خمینی، جهاد اکبر(مبارزه با نفس)، ص 38

اهتمام به توبه زودهنگام

گفتم که به پیری رسم و توبه مردانه کنم                                           انقدر جوان مرد و یکی پیر نشد

...آخه شیطون ما را گول میزنه میگه،: تو حالا حالاها زنده ای؛ تو سنی نداری؛ جدت نود سال عمر کرد؛ حالا بعدا توبه کن! تو از این آدما نباش که به واسطه ی آرزوی دراز، توبه را به تاخیر بندازی، همین الان بگو، خدایا غلط کردم... و توبه کن.

فرازی از فرموده های آیت الله مجتهدی تهرانی

استفاده از فرصت

ملاعلی همدانی دائما مشغول مطالعه بود و پشتکار و حافظه ای قوی داشت؛ وقتی که در تهران مشغول تحصیل بود، روزی به همراه طلاب تصمیم می گیزند به زیارت حضرت عبدالعظیم (ع) بروند، این مسیر در آن زمان با پای پیاده طی میشد، همراهان مشغول صحبت و گفتگو با همدیگر می شودند اما او می گوید: من در فاصله ی پیمودن آن مسیر زیارت جامعه را از اول تا آخر خواندم و حفظ شدم.

همچو سلمان، ص 8

با خلق خدا نیکو معاشرت کنید

با خلق خدا حسن سلوک داشته، نیکو معاشرت کنید و با نظر عطوفت و مهربانی به آنان بنگرید... با بندگان خوب و صالح خدا، نیکی کنید، آنان را که عالم اند به خاطر علمشان، کسانی را که در صراط هدایت اند به خاطر اعمال نیکشان، و آنان را که جاهل و نادان اند چون بندگان خدای اند احترام نمایید؛ خوش رفتاری کنید؛ مهربان باشید؛ صداقت و برادری داشته باشید.

سید روح الله موسوی خمینی، جهاد اکبر،(مبارزه با نفس)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، 1387، ص 35-36