اگر بخواهیم استغفار - این نعمت الهی - را به دست بیاوریم، دو خصلت را باید از خودمان دور کنیم؛ یکی غفلت و دیگری غرور. غفلت یعنی انسان به کلی متوجه و متنبه نباشد که گناهی از او سر می زند، مثل بعضی از مردم. بعضی از این افراد غافل، اصلا به ثواب و عقاب عقیده ای ندارند. بعضی به ثواب و عقاب هم عقیده دارند اما غرق در غفلت اند و اصلا ملتفت نیستند که چه کار می کنند. اگر این را در زندگی روزمره خودمان قدری ریز کنیم، خواهیم دید که بعضی از حالات زندگی ما شبیه حالات غافلان است. غفلت، دشمنی بسیار عجیب و خطر بزرگی است. شاید واقعا برای انسان هیچ خطری بالاتر و هیچ دشمنی بزرگ تر از غفلت نباشد. ... در اصطلاحات قرآنی، آن چیزی که نقطه مقابل این غفلت است تقواست. تقوا بعنی به هوش بودن و دائم مراقب خود بودن.
بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه تهران 1375/10/28
